چرا صمیمیت در رابطه انقدر مهم است؟
امروزه نیاز به صمیمیت در رابطه، عشق و ارضا نیازهای عاطفی – روانی ازجمله دلایل اصلی افراد برای ایجاد یک رابطه است. میزان سطح صمیمیتی که افراد در روابط خود تجربه می‌کنند بر روابط دوستانه، سازگاری فردی، و سلامت جسمی آنان نیز اثر می‌گذارد. صمیمیت مستقیما رابطه را هدف قرار می‌دهد و موجب احساس رضایت می‌شود. صمیمیت موجب ساختن یک رابطه با ثبات و مستحکم می‌شود. همچنین تعهد شریک عاطفی به حفظ رابطه را نیز بالاتر می‌برد. در دوران کهنسالی نیز همچنان صمیمیت است که موجب بهبود رابطه و رضایت از رابطه می‌شود.
آیا می‌دانستید چند نوع صمیمیت داریم؟ صمیمیت به عنوان یک رابطه نزدیک، گرم و دوستانه دارای چندین نوع است. در هر رابطه ممکن است برخی از آن را تجربه کنیم و در برخی احساس کمبود کنیم.
صمیمیت عاطفی، صمیمیت روان‌شناختی، صمیمیت عقلانی، صمیمیت جنسی، صمیمیت جسمانی، صمیمیت معنوی، صمیمیت زیبایی‌شناختی، صمیمیت اجتماعی و تفریحی، صمیمیت زمانی.
صمیمیت عاطفی: Emotional Intimacy
صمیمیت عاطفی نیاز فرد برای مراوده و به اشتراک‌گذاری احساسات، هیجانات مثبت (مانند خوشحالی، لذت، شادی، سرخوشی و تهیج) و هیجانات منفی (غم، حزن، ناامیدی، ترس، خشم، گناه، شرم، تنهایی، افسردگی، ملالت و خستگی) خویش با دیگری است. برای دستیابی به صمیمیت عاطفی، ابراز برخی احساسات و هیجانات در رابطه محدود و ممنوع می‌شود. به عنوان مثال اگر فقط احساسات و هیجانات مثبت اجازه ابراز در رابطه را داشته باشند یک جو مثبت ساختگی در رابطه ایجاد می‌شود، از طرفی اگر فقط احساسات و هیجانات منفی اجازه ابراز در رابطه را داشته باشند، جو حاکم بر رابطه جوی تیره و تار می‌شود؛ همچنین ابراز عمیق و خالصانه صمیمیت در رابطه را محدود می‌کند؛ به عنوان مثال افراد در رابطه می‌توانند شادی و لذت را ابراز کنند اما سرخوشی و تهیج را خیر یا می‌توانند نامیدی و آزردگی را ابراز کنند اما خشم را خیر.
صمیمیت روان‌شناختی: psychological Intimacy
صمیمیت روان‌شناختی به معنی نیاز فرد به اشتراک‌گذاری و ارتباط با فرد دیگر به واسطه افشاگری عمیق فردی و در میان گذاشتن مسائل معنادار شخصی در مورد خود حقیقی فرد است. صمیمیت روان‌شناختی شامل؛ نیاز فرد برای ابراز امید، رویا‌ها، خیال‌پردازی‌ها، آرمان‌ها، برنامه‌ریزی برای آینده، همچنین ابراز ترس‌ها، نگرانی‌ها، تردیدها، ناامنی‌ها، مشکلات و تناقض‌های شخصی با فرد دیگر (همسر) است. برای وجود یک صمیمیت خالص روان‌شناختی باید پایه اعتماد صحیح در رابطه شکل‌گرفته باشد. هر فرد برای ابراز درونی‌ترین مسائل خویش باید احساس امنیت کامل کند و بدون ترس از قضاوت شدن، مورد ارزیابی قرار گرفتن، مورد تمسخر واقع‌شدن، شرم، تحقیر، خار و خفیف شدن و تنبیه شدن به افشاگری خویش بپردازد.
صمیمیت جنسی: Sexual Intimacy
صمیمیت جنسی به معنی نیاز فرد به اشتراک‌گذاری و ابراز افکار، احساسات، خواسته‌ها و خیال‌پردازی‌های جنسی و شهوانی با فرد دیگر است. این نوع صمیمیت برای برانگیختگی جنسی به کار گرفته می‌شود، و شامل کلیه فعالیت‌هایی می‌شود که با برانگیختگی جنسی در ارتباط است همچون، فیلم، موسیقی، کتاب‌های تحریک‌کننده و غیره… نوازش کردن، بغل کردن، بوسیدن، لمس کردن یکدیگر برای برانگیختگی جنسی است البته صمیمیت جنسی می‌تواند با یا بدون عمل جنسی و ارگاسم همراه باشد. صمیمیت جنسی جز مرکزی عشق شهوانی-رمانتیک است و با سایر عشق‌ها همچون عشق مادرانه، پدرانه، خواهرانه، برادرانه، خانواده، بشردوستانه، عشق به وطن، عشق به خدا و … متفاوت است.
صمیمیت عقلانی: Intellectual Intimacy
به معنی اشتراک‌گذاری ایده، فکر، باورهای فرد با شخصی دیگر است. در این بعد از صمیمت، احترام به دیدگاه دیگران به ویژه دیدگاه‌های مخالف و متضاد امری ضروری است.
صمیمیت جسمانی: Physical Intimacy
صمیمیت جسمانی نیاز فرد برای نزدیکی جسمی به شریک عاطفی تعریف می‌شود. این نوع نزدیکی جسمی نباید با نزدیکی جسمی که موجب برانگیختگی جنسی می‌شود اشتباه گرفته شود. صمیمیت جسمانی شامل یک تماس ساده، و یا شامل ارتباط بدنی نزدیک همچون آغوش گرفتن است. صمیمیت جسمانی شامل تجاربی همچون دست یکدیگر را گرفتن، نوازش کردن، رقصیدن، بوسیدن، دست در دست راه رفتن، ماساژ دادن، کنار یکدیگر دراز کشیدن و … است، که نباید شامل صمیمیت جنسی باشد.
صمیمیت معنوی:Spritual Intimacy
در واقع به معنی اشتراک‌گذاری افکار، احساسات و تجارب مرتبط با مذهب با فرد دیگر است و شامل حوزه‌های ماورالطبیعه، ارزش‌های اخلاقی و اعتقادی، معنای وجودی، زندگی پس از مرگ، ارتباط باخدا، ارتباط با طبیعت و ارتباط با کیهان است. رسیدن به صمیمیت معنوی حقیقی به معنی ایمان و اعتقاد واحد در دو فرد نیست، بلکه لازمه آن گشودگی خالصانه نسبت به عقاید، احساسات و تجارب معنوی فرد و احترام به دنیای معنوی فرد است.
صمیمیت زیبایی‌شناختی: Aesthetic Intimacy
صمیمیت زیبایی‌شناختی به معنی نیاز و میل فرد برای اشتراک‌گذاری احساس، افکار، ادراکات، باورها و تجاربی که مرتبط با الهامات نفس‌گیر زیبایی‌شناختی است. موسیقی، شعر، ادبیات، نقاشی، مجسمه‌سازی، معماری و همه انواع هنر می‌تواند وسیله‌ای برای اشتراک‌گذاری زیبایی‌شناختی باشد. این‌یک تجربه خالص است و به‌عنوان مقدمه‌ای برای دیگر سطوح صمیمیت مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
صمیمیت اجتماعی و تفریحی: Social & Recreational Intimacy
به معنی نیاز فرد برای شرکت در فعالیت‌ها و تجارب مفرح و لذت‌بخش با فرد دیگر است. این بعد از صمیمیت شامل فعالیت و تجاربی همچون، جک گفتن، داستان‌های فکاهی، اشتراک‌گذاری تجربیات روزانه، بحث پیرامون وقایع اخیر، غذا خوردن و خستگی به درکردن، ورزش کردن، بازی کردن، در میان گذاشتن عادات، رقصیدن برای سرگرمی، قایق‌سواری، گردش و تعطیلات رفتن با یکدیگر است. صمیمیت اجتماعی تفریحی می‌تواند شامل فعالیت‌ها و تعاملات با دوستان مشترک و اعضای خانواده یکدیگر نیز باشد.
صمیمیت زمانی: Temporal Intimacy
صمیمیت زمانی به این معنی است که هر فرد به طور روزانه چقدر از زمان خویش را صرف فعالیت‌های صمیمی با شریک عاطفی‌اش می‌کند. نوع فعالیت انتخابی و یا مقدار زمانی که هر فرد به طور روزانه با یکدیگر می‌گذراند تا احساس صمیمیت کنند از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برای برخی افراد گذراندن ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در روز با یکدیگر کفایت می‌کند درحالی‌که برای برخی گذراندن ۳ یا ۴ ساعت در روز بازهم کم است.
