چرا پدران به اندازه مادران مهم هستند؟
می‌خواهیم کمی در مورد پدرها صحبت کنیم. هدف تکرار صحبت‌های همیشگی و نقل جملاتی عاطفی و احساسی نیست. بلکه چیزی فراتر مثل اهمیت و واقعیت پدر بودن است.
بگذارید از اول روشن کنیم که این بحث به هیچ عنوان از اهمیت نقش مادری کم نخواهد کرد. همین‌طور قرار نیست که ارزش کار مادرهایی که فرزندان خود را به تنهایی بزرگ کرده‌اند نادیده گرفته شود. کار همه آن‌ها ارزشمند و قهرمانانه است.
بیشتر کودکان به هر دو والد خود مشتاق‌اند. و پدرها و مادرها می‌دانند که برای کودکشان حضور هر دو لازم و ضروری است نه صرفا یک نفر از آن‌ها. امروزه تحقیقات متعدد از نقش مهم و ضروری پدرها می‌گویند که اثری منحصر‌به‌فرد را برای سلامت کودکان در حضور پدر قائل هستند.
“کلمه‌ای جایگزین برای حضور پدر وجود ندارد” این جمله‌ای است از راندال فلنری (Randall Flanery) روان‌شناس کودک در مرکز سنت‌لوئیس که خود 10 فرزند دارد.
او موردهایی از منفعت حضور پدر را نام می‌برد. مطالعات نشان می‌دهد که ریسک رفتارهای پرخطر در زمان نوجوانی مثل مصرف مواد، تعرض جنسی، اخراج از مدرسه و دانشگاه و… زمانی که پدر حضور ندارد 6 برابر بیشتر است.
“بچه‌های کوچک ممکن است غیبت پدر را شخصی سازی کنند. به این معنی که خود را مقصر و عامل ایجاد‌کننده شرایط سخت عدم حضور پدر بدانند” این توضیحی است از راندال فلنری.
حتی در خانواده‌هایی که پدر حاضر است خیلی مهم است که زمانی را برای وقت‌گذراندن با کودک مدیریت کند به‌جای اینکه تمام وقت خود را صرف کار کردن بی‌وقفه برای مهیا کردن زندگی لوکس و بی‌دغدغه بکند. زندگی لوکس چیزی نیست که کودکان به دنبال آن باشند. اهمیت ارتباط مستمر به مراتب از موارد ذکر شده مهم‌تر است.
تعمقی در واقعیت و اهمیت پدر بودن
پدران به خصوص در زمان نوجوانی نقشی حیاتی بازی می‌کنند. فلنری می‌گوید: پدرها برای محدودیت گذاری و تعیین حدومرز بهترین گزینه هستند. این تجربه شخصی من است که نوجوانانی که مشکلات مختلف از جمله خشم کنترل‌نشده داشتند، زمان حضور پدرانشان به طرز قابل توجهی از پرخاشگری آن‌ها کاسته شد.
به تناسب اهمیت نقش پدر برای پسران، حضور پدر برای دختران نوجوان به مراتب مهم‌تر است. دختران تا 2 برابر در معرض افسردگی بعد از بلوغ نسبت به پسران هستند. این یکی از مهم‌ترین موارد است که نقش پدر در آن بسیار تعیین کننده است.
به علاوه کیفیت ارتباط پدر و دختر در زمان نوجوانی پیش‌بینی کننده قوی تعهد و وفاداری در روابط بعدی می‌باشد. رابطه با پدر به عنوان یک الگو نهادینه می‌شود که در روابط بعدی به صورت سالم یا مخرب خود را به نمایش خواهد گذاشت.
شاید عجیب‌ترین اتفاق این باشد که؛ دخترانی که به نحوی ارتباط با پدر خود نداشته‌اند از نظر فیزیکی زودتر به بلوغ می‌رسند، نسبت به همسالان بلوغ زودرسی دارند و زودتر حامله می‌شوند. 
حالا چطور عدم حضور پدر این جریان رو سریع‌تر می‌کند؟ دقیقا مشخص نیست اما بلوغ زودرس ممکن است واکنشی باشد به سطح بالای تعارض‌ها و اضطراب به دلیل طلاق والدین یا زندگی کردن با همسر مادر یا پدرخوانده.
حتی ظهور عادت‌ماهانه زودرس ممکن است به دلیل شرایطی باشد که در آن پدر حضور ندارد یا به عبارت دیگر وقتی در فضای خانواده مردانی غیر از پدر حضور دارند مثل پدرخوانده یا برادر ناتنی بدن قابلیت شناسایی این مردان غریبه را دارد و در نهایت منجر به آزاد‌شدن هورمون‌های جنسی زودتر از زمان مقرر خواهد شد که بدن را از لحاظ جنسی آماده ارتباط کند. هرچه این ارتباط از سال‌های اولیه و به صورت طولانی حضور داشته باشد قدرت این اثرات ذکر شده بیشتر است. برای اطلاعات بیشتر مقاله بروس الیس (Bruce Ellis) را مطالعه کنید که تحقیقات طولانی در این زمینه دارد.
مطالعات مشابهی هم نشان می‌دهند که بلوغ در دختران زمان ارتباط موثر و مفید دیرتر است. هرچه کیفیت ارتباط بیشتر باشد بلوغ دیررس‌تر است.
نکته این‌جاست که اثراتی از حضور پدر را فهمیدیم که تا قبل از این حتی به آن‌ها فکر هم نمی‌کردیم.
فلنری این پیغام را به پدران دارد: “فقط بودن و حضور شما همه کارها را انجام خواهد داد”
