اضطراب حاصل توقعات و انتظارات منفی در دو بعد فیزیکی و روانی است. نشانه های اضطراب در سطح روانی ممکن است از ترس های جزئی و خفیف شروع شود و تا اضطراب فلج کننده پیش برود. در سطح فیزیکی و بدنی، نشانه های اضطراب معمولا با افزایش کارکرد سیستم های مختلف بدن همراه است. همه این نشانه ها پاسخی است برای سازگاری با خطر پیش آمده، چه این خطر واقعی باشد چه خیالی. هنگام پیش بینی نتایج منفی، تجربه روانی ترس و تجارب بدنی مثل عرق کردن، بی قراری یا افزایش ضربان قلب، همگی باعث ایجاد حس اضطراب و ناامنی می شوند. اضطراب توجه شما را می دزدد و شما را وادار به محافظت از چیزهایی می کند که شما برای آن اهمیت زیادی قائل هستید. اضطراب همیشه هم وجه منفی ندارد، گاهی یک پاسخ سالم به اتفاقی است که ذاتا خطرناک محسوب می شود. در این مواقع اضطراب نه تنها مضر نیست بلکه وجودش برای بقا و سازگاری لازم و ضروری است. اضطراب خود را فقط در چرخه بی پایان نگرانی های ذهنی نشان نمی دهد بلکه با نشانه های فیزیکی دیگری مثل ضربان قلب بالا و مشکلات بدنی، تنفس بریده بریده و کوتاه و زنگ زدن گوش ها، همراه است. نشانه های بدنی اضطراب می تواند به شدت گمراه کننده باشد. گاهی با نشانه های حمله قلبی و حملات پانیک اشتباه گرفته می شود که این خود باعث تشخیص اشتباه و به دنبال آن مصرف قرص های غیر ضروی و نامرتبط با مشکل اصلی (اضطراب) خواهد شد. در نتیجه اضطراب، به عنوان عامل به وجود آورنده نشانه ها، نادیده گرفته خواهد شد. برای آشنایی بیشتر با اینکه اضطراب چیست؟ می توانید به مقالات این دسته مراجعه کنید.